เมื่อไปถึงสถานีรถไฟฟกรุงเทพอภิวัฒน์ บรรยากาศผู้คนที่เดินทางกลับบ้านกันอย่างคึกคัก
หลังจากนั้นอาการหิวก็เริ่มขึ้นเนื่องจากยังไม่ได้ทานข้าวก่อนออกเดินทาง เลยเดินหาขนมกิน บังเอิญไปเจอร้านขายวาฟเฟิ้ลฮาล้าลที่ใกล้ๆบริเวณที่นั่งรอเพื่อขึ้นรถไฟ เลยซื้อมา 6 ชิ้น เลือกคละๆ กัน
ผมชอบกินวาฟเฟิ้ลมาก วาฟเฟิ้ลของร้านนี้อร่อยมาก แป้งนุ่ม หอม และฉ่ำ ผมเลือกซื้อวาฟเฟิ้ลหลายรสชาติ มีทั้งวาฟเฟิ้ลช็อกโกแลต วาฟเฟิ้ลสตรอว์เบอร์รี และวาฟเฟิ้ลเนยถั่ว
นั่งกินไปสักพัก ก็มีฝรั่งผู้หญิงคนหนึ่งแบกกระเป๋า Backpack ใบใหญ่ๆ เดินมาถามผมว่า "คุณพูดภาษาอังกฤษได้ไหม"
ผมตอบว่า "ได้ครับ"
เธอเล่าให้ฟังว่าเธอพลัดหลงกับเพื่อนที่มาด้วยกัน และตั๋วของเพื่อนเธอก็อยู่กับเธอด้วย เธอเลยขอยืมใช้ไวไฟผมใช้สักครู่
ผมบอกว่า "ได้สิครับ นั่งก่อนเดี๋ยวผมแชร์ให้"
ผมแชร์ไวไฟให้เธอแล้ว ก็ได้สอบถามว่าว่ามาจากไหน เธอบอกว่าเธอมาจากโปแลนด์ มาเที่ยวไทยกับเพื่อน อยู่มาเกือบเดือนแล้ว เพิ่งกลับจากมาเลเซีย
คุยกันสักพัก เธอก็ขอตัวไปชาร์จแบตมือถือ ผมสังเกตเห็นว่าเธอน่าจะเหนื่อยและยังไม่ได้กินอะไรมาแน่ๆ เลยยื่นวาฟเฟิ้ลที่เพิ่งซื้อมาให้เขา
เธอดูลังเลๆ นิดนึง เลยบอกว่า "ไม่ต้องเกรงใจนะ ยังมีอีกเยอะ"
เธอเลยหยิบไปสองชิ้น พร้อมกับบอกว่า "ขอบคุณมากสำหรับวาฟเฟิ้ลและความช่วยเหลือ คุณใจดีมากเลย"
ผมก็ยิ้มพร้อมกับบอกว่า "ไม่เป็นไรครับ ขอให้เดินทางปลอดภัย"
เธอบอกว่าเธอและเพื่อนของเธอเจอกันแล้ว เลยขอบคุณผมอีกครั้งแล้วเดินจากไป
ผมรู้สึกดีใจมากที่ได้ช่วยเหลือเธอ ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนละสัญชาติกัน แต่เราก็สามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ วาฟเฟิ้ลชิ้นเล็กๆ ที่ผมมอบให้เขา อาจจะทำให้เขาหายเหนื่อยและมีความสุขขึ้นได้
มนุษยธรรมเป็นสิ่งที่อยู่เหนือเชื้อชาติ ศาสนา และวัฒนธรรม เราสามารถช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้โดยไม่คำนึงถึงความแตกต่างเหล่านั้น แม้แต่วาฟเฟิ้ลชิ้นเล็กๆ ก็สามารถทำให้ใครสักคนมีความสุขและหายเหนื่อยได้
แสดงความคิดเห็น
0ความคิดเห็น